مدیریت نظام اقتصادی یعنی حفظ آرامش صنعتگر

آیپت چنل: رویکرد واحدهای صنعتی و تولیدی در مواجه با بحران کرونا در حال تغییر است. دیگر متقاعد شده ایم که باید با این شرایط ضمن رعایت اقدامات پیشگیرانه زندگی کرد. واحدهای تولیدی و صنعتی به کار برگشتند و مانند سابق فعالیت می کنند فقط رفتارهایی مانند دست دادن به طور کامل حذف شده و رفتارهای دیگری مانند ضدعفونی کردن محیط و دست ها و همچنین زدن ماسک اضافه شده است.

به گزارش روابط عمومی مجمع تشکل های دانش بنیان ایران، رضا نورایی مدیر اجرایی انجمن ماشین سازان صنایع غذایی با بیان این مطلب به هزینه زا بودن رعایت پروتکل هایی که دولت اعلام کرده است اشاره کرد و گفت: این مسئولیت اضافه ای است که به شرکت ها تحمیل شده است. از سوی دیگر واحدهای تولیدی، صنعتی و ماشین سازی جهت تحویل سفارش هایشان مجبور بودند تا پایان اردیبهشت ماه با ظرفیت کمتر مشغول به کار باشند. این در حالی است که واحد ها موظف هستند بیمه و مالیاتشان را پرداخت کنند این مسئله موجب میشود در طی زمان برای پرداخت تعهداتشان به نیروهای کار دچار مشکل شوند.

او  با بیان اینکه تاکنون هیچ یک از شرکت ها و واحدهای زیرمجموعه تشکل ما از حمایت ها و خدمات دولت برای عبور از بحران کرونا استفاده نکرده است، گفت: دولت در برنامه های تلویزیونی و سخنرانی ها از حمایت سه میلیون تومانی به ازای هر نیروی کار در واحدهای تولیدی، وام و تسهیلات مختلفی صحبت کرده است ولی در واقع هیچ تسهیلات مشخصی برای اعطای این کمک ها وجود ندارد و از سوی دیگر واحد ها نیز تحت فشار هستند تا نیرویی را تعدیل نکنند. به نظر صحبت از کمک های مالی، مکانیزم دفاعی دولت است و نمود واقعی ندارد.

به گفته وی ، نباید نادیده گرفت که اقتصاد دنیا دچار رکود شده است ولی متاسفانه هزینه ها و فشار روانی شدید ناشی از اظهارات غیرمسئولانه برخی از مقامات و وعده های پوچ، بار اضافه ای را به صنعت ماشین سازی تحمیل کرده است.

او افزود: وقتی اعلام شد مسئول مستقیم ابتلای پرسنل یک مجموعه به کرونا، کارفرماست، ترس و واهمه زیادی در میان کارفرماها ایجاد شد. در حالیکه نیروهای کار تمایل دارند به سر کار بروند؛ مسئولیت بهداشت و محافظت از خودشان را برعهده میگیرد چون زندگی و تامین معاش آنها بستگی به این شغل دارد. این یک واقعیت بدیهی است ولی دولت با ترساندن کارفرما برعکس این مسئله عمل کرد.

وام عامل استرس صنعتگران است

او با اشاره به اینکه مدیریت نظام اقتصادی کشور باید در جهت آرامش دادن به صنعتگران حرکت کند، افزود: وام صنعتگر را بدهکار و نگران می کند. اغلب حمایت های اعلام شده از سوی دولت نیز از جنس وام و ارائه تسهیلات است. برخی از صنعتگران ما به دلایل مذهبی یا حتی حفظ استقلال اعتقادی به وام و قرض ندارند.

به گفته وی، بیشترین ضربه به صنایع زمانی وارد می شود که روند گردش تجارت و کار به دلیل توقف تولیدات صدمه ببیند. مانند دوره ای که یکسری از امور ممنوع و قدغن شد. برای مثال راه ها و جاده ها بسته شدند.

سنجش تاب آوری شرکت ها با بررسی گلوگاه های زنجیره ارزش

نورایی با تاکید بر اینکه برای بررسی میزان تاب آوری شرکت ها در شرایط بحران باید در زنجیره ارزش گلوگاه ها را پیدا و رفع کنیم، گفت: گلوگاه ها حلقه هایی هستند که باعث از هم پاشیدن زنجیره ارزش و افزایش هزینه ها و قیمت ها می شوند.

او با بیان اینکه در معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری گروه هایی هستند که روی تاب آوری شرکت ها مطالعه می کنند، گفت: این گروه ها  بضاعت اندکی دارند. نیروهایشان تسلط به این حوزه ها ندارند و اطلاعاتشان ناقص است و بر پایه حدس و گمان پیش می روند بنابراین قدرت شناسایی گلوگاه ها را ندارند.

این عضو کمیسیون دانش بنیان اتاق ایران، با اشاره به اینکه برای بررسی تاب آوری، جمع آوری اطلاعات به صورت آکادمیک به نتیجه نمی رسد، افزود: باید با روش عارضه یابی پزشکان یا مکانیزم تجسس افسر آگاهی این گلوگاه ها را جستجو کرد. فرد مطالعه کننده باید مانند یک پزشک سالها تجربه و دانش کافی برای بررسی موضوع داشته باشد اینکار از عهده یک کارمند قراردادی خارج است. یا باید مانند یک افسر آگاهی با تکیه بر چند سوال کلیدی و کار کردن روی نقاط حیاتی و بحرانی به گلوگاه رسید.

نورایی افزود: بحران ها هم روی زنجیره ارزش اثرگذار هستند مانند کمبود ارز به دلیل کاهش درآمد نفتی، عدم بازگشت ارز و بسیاری موارد دیگر که هر کدام به نوبه خود باعث ایجاد گلوگاه می شوند.